شجره شناسی ویروس آنفلوانزای پرندگان h9n2 جدا شده از گله های گوشتی ایران براساس ژن پلی مراز pb1

زمینه مطالعه : آنفلوانزای پرندگان h9n2 برای اولین بار از بوقلمون در سال 1966 در ایالات متحده جدا و سپس در اروپا و آسیا انزئوتیک گردید. این ویروس برای اولین بار در ایران در سال 1377 در جوجه های گوشتی استان قزوین جدا سازی گردید و هم اکنون در کشور اندمیک است. پروتئین پلی مراز 1pb یکی از پروتئین های این ویروس است که نقش مهمی در حدت و تعیین محدوده میزبان ایفا می کند. هدف: هدف از این مطالعه بررسی شجره شناسی براساس ژن پلی مراز pb1 ویروس آنفلوانزای h9n2 جدا شده از گله های گوشتی در ایران طی سال های 1377 تا 1390 بود. روش کار: در این مطالعه قطعه ای از ژن pb1 چهار جدایه h9n2 جدا شده از گله های گوشتی طی سالهای 1377 تا 1390 تکثیر و توالی یابی گردید. سپس نتایج حاصله با سایر جدایه های اخذ شده از بانک ژن مورد تجزیه و تحلیل و مطالعات شجره شناسی قرار گرفت. نتایج: بر اساس مطالعات شجره شناسی، جدایه های h9n2 در ایران دو گروه جداگانه تشکیل دادند و گروه ویروس های حاضر در کشور در گروه جدید خاورمیانه و هند قرار گرفتند. بر اساس توالی اسید آمینه، تغییراتی در سطح آنها مشابه جدایه های عادت یافته به موش و انسان مشاهده شد که این نگرانی را از افزایش تمایل جدایه های کشور به میزبان پستاندار بر می انگیزد. نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان می دهد که ژن pb1 ویروسی آنفلونزای پرندگان h9n2 در طی چرخش ویروسی در سال های متمادی در کشور ثابت باقی نمانده است.